„od początku istnienia terapii poprzez rozmowę psychoterapeuci słuchają, jak ich pacjenci zwierzają się z problemów z matkami. Choć od tamtego czasu przeszliśmy daleką drogę i namnożyły się metody terapeutyczne, matka nadal jest częstym gościem w gabinetach psychoterapeutów”
Jasmin Lee Cori ” Matka niedostępna emocjonalnie”
Matka- Każdy jakąś ma.
Niektórym się poszczęściło i kontakt z rodzicielką posiadają dobry, inni- wiemy jak to może być.
Może minąć wiele lat- Dzieci stają się dorosłymi, pracują, tworzą własne rodziny, a i tak wiele osób doświadcza powracających problemów sprzed lat związanych z relacją z mamą, dzieje się tak z prostego powodu- toksyczna więź matki z dzieckiem oddziałuje na wiele aspektów późniejszego życia.
Matka jest jedną z ważniejszych osób w naszym życiu. To ona modeluje zachowania u dziecka od jego pierwszych dni.
– jeśli mama spełnia potrzeby emocjonalne dziecka, opiekuje się nim i dba o nie, tworzy się między nimi bezpieczna więź.
To jakie style przywiązania zbuduje matka z dzieckiem, wykazuje ogromne znaczenie w sposobie przyszłego życia dziecka jako już osoby dorosłej.
Spróbujmy to przedstawić;
-Matka poświęca każdą wolną chwilę swojej córce; jej cały świat kręci się wokół niej. Córka często słyszy: „co ja bym bez Ciebie zrobiła?”, „Jesteś dla mnie najważniejsza na świecie, nikt nie liczy się dla mnie tak jak ty”. Na pewno słowa miłości i zapewnienia o uczuciu są dobre w wychowywaniu dziecka, aczkolwiek duże natężenie zdań sugerujących, że jedynym szczęściem w życiu matki jest jej dziecko, może spowodować, że córka będzie wzrastała w przekonaniu, że szczęście jej matki jest zależne tylko od niej i to ONA jest odpowiedzialna za dobrostan psychiczny matki- to niezwykle toksyczna relacja, w której dziecko wchodzi podświadomie w rolę opiekuna swojej matki.
A co, jeśli jest zupełnie odwrotnie?
– Matka jest wiecznie zajęta- praca, spotkania z koleżankami, znowu praca. Dziecko ledwo ją widuje; jedynym znakiem jej obecności w jego życiu są jej kosmetyki rozrzucone w pośpiechu po salonie i zamówiony catering- do wrzucenia do mikrofalówki. Co robi dziecko? Salon posprząta, jedzenie podgrzeje i zje w samotności, potem zabierze się do lekcji i ze wszystkimi trudnościami poradzi sobie sam- jak zawsze. A mama jest taka zadowolona, że ma takie samodzielne dziecko, że nie musi poświęcać mu czasu, bo samo sobie da radę…W przyszłości może się okazać, że dorosła już osoba nie potrafi otworzyć się na drugiego człowieka bierze na siebie za dużo obowiązków i nie potrafi poprosić o pomoc.
A więc zadajmy sobie pytanie- jak wygląda zdrowy kontakt z matką? Jak zachowuje się ta „dobra” mama?
– To kobieta, która potrafi zająć się sobą i swoimi problemami nie obarczając nimi dziecka, dziecko ma być dzieckiem, a nie terapeutą swojego opiekuna. Dobra mama okaże miłość i da bezpieczeństwo jednocześnie zachęcając do odkrywania świata…
Pozbycie się schematów wpajanych od dziecka może być naprawdę trudne i czasochłonne. Dużo osób nie zdaje sobie sprawy jak zachowania matki mogły wpłynąć na ich samych po tylu latach- w końcu „tyle dla mnie zrobiła”, „Poświęcała się dla mnie”
– Wielkim krokiem jest uświadomienie sobie jakiego typu relacja łączyła dziecko z matką oraz rozróżnienie zdrowego przywiązania od zachowań czysto toksycznych- być może to jest powodem dzisiejszych problemów?
Poza tym nie musi to oznaczać, że nasza matka była tak całkowicie zła, a może sama doświadczyła w dorosłym życiu trudności spowodowanych toksyczną relacją z własną mama?
Należy pamiętać, że mimo mówienia „nie będę jak moja matka” często powtarzamy ten sam schemat- jeśli zauważasz u siebie problem zgłoś się na terapię- pomóż dorosłej sobie