Diety, ćwiczenia, wyrzeczenia…
Chyba każdy z nas zdaje sobie sprawę, że dbanie o siebie; swoją sylwetkę i zdrowe żywienie nie jest niczym złym- jest to tryb życia polecany przez wszystkich lekarzy, aby utrzymać zdrowie fizyczne i psychiczne.
Ale co jeśli diety nie mają nic wspólnego ze zdrowiem, a obsesyjne dbanie o wygląd przyczynia się do drastycznego pogorszenia ogólnego stanu człowieka?
Zaburzenia odżywiania- choroby wpływające na związek człowieka z jedzeniem i obrazem ciała.
Według badań Krajowego Stowarzyszenia Zaburzeń Odżywiania z 2021 roku, około 70 milionów ludzi na całym świecie cierpi z powodu zaburzeń odżywiania.
Mało kto nigdy nie zetknął się z pojęciem anoreksji czy bulimii- są to najczęściej występujące choroby w ogólnym pojęciu zaburzeń odżywiania, które jednak posiadają wiele innych- mniej znanych twarzy;
- zaburzenie z napadami objadania się,
- zaburzenie z ograniczaniem/unikaniem przyjmowania pokarmów,
- Zespół Pica (łaknienie spaczone),
- zaburzenie przeżuwania,
- inne i nieokreślone zaburzenia jedzenia i odżywiania się (w tym zespół nocnego jedzenia).
Co może być niepokojącym sygnałem świadczącym o zaburzeniach odżywiania?
Większość zaburzeń odżywiania ma pewne wspólne cechy – są nimi przede wszystkim nadmierna koncentracja na swoim wyglądzie, nieprawidłowe nawyki związane ze spożywaniem pokarmów oraz przekonanie o nieprawidłowym obrazie własnego ciała.
· Zmiana zachowań związanych z jedzeniem (np. unikanie spożywania posiłków wraz z rodziną),
· utrata masy ciała (typowo pacjent z zaburzeniami odżywiania zaprzecza, że liczy kalorie czy stosuje jakąkolwiek dietę),
· niezadowolenie ze swojego wyglądu,
· pogorszenie stanu zdrowia (np. gorszy wygląd skóry, pogorszenie kondycji włosów i paznokci, nieuzasadnione osłabienie),
· nagłe rozpoczęcie uprawiania intensywnej aktywności fizycznej,
· wypowiedzi o posiadaniu zdecydowanie zbyt dużej masy ciała (szczególnie niepokojące wtedy, gdy ich autorem jest osoba ze zbyt niską wagą).
Przyjęło się, że zaburzenia odżywiania najczęściej dotykają młode osoby w wieku dojrzewania. Warto zaznaczyć jednak, że choroba ta dotyka osoby bez względu na wiek- również małe dzieci jak i osoby starsze.
Jak leczyć?
W leczenie różnorakich zaburzeń odżywiania najważniejszą rolę odgrywa psychoterapia.
U młodych pacjentów równie ważną kwestię stanowi terapia rodzinna.
W przypadku wielu chorób o podłożu psychicznym stosowane jest również leczenie farmakologiczne- w zaburzeniach odżywiania również jest ona stosowana, zazwyczaj jednak tylko w momentach, w których choroba prowadzi do dodatkowych zaburzeń psychicznych jak na przykład depresja. Nie oznacza to jednak, że w danym przypadku wizyta u psychiatry jest zbędna. Równolegle z wizytami u psychoterapeuty należy podjąć się konsultacji lekarza specjalisty.
Zaburzenia odżywiania uznawane są za zaburzenia psychiczne o najwyższej śmiertelności.
Ciężko jest podać konkretne rokowania- problemy osób chorych przebiegają niejednolicie i zróżnicowanie nasilenia objawów jest ogromne.
Jednak w przypadku anoreksji, bulimii i zaburzeń z napadami objadania się podaje się, że poprawę (częściowe lub całkowite ustąpienie objawów) obserwuje się u 50%-85% spośród wszystkich leczonych osób.
Jeśli chcesz zadbać o swoje ciało, postaw na zdrowe rozwiązania!
Jeśli masz z tym problem skontaktuj się ze specjalistą- dietetykiem, trenerem.
W czasach, gdy social media pochłaniają ogrom naszego czasu nie jest nam trudno zwracać uwagę na pięknych, wręcz idealnych ludzi, zastanów się- czy wszystko co widzisz w internecie to na pewno prawda?
Jeśli podejrzewasz u siebie niezdrową relację z jedzeniem- poproś o pomoc.